U pravilu, do sinkronog učenja dolazi kada učenici uče istu stvar u isto vrijeme – umreženi ili izvan mreže.  U tekstu “Definicija asinkronog učenja”, definirali smo asinkrono učenje kao učenje do kojeg dolazi kada učenici uče istu stvar u različito vrijeme te s različitih mjesta.

Očito to nije sve što se može reći u vezi s asinkronim učenjem, ali to je ono što čini bit asinkronog učenja u većini učionica.

MJEŠOVITI OBLICI UČENJA I POUČAVANJA ■  Definicija asinkronog učenja

ŠTO JE SINKRONO UČENJE?

Do sinkronog učenja dolazi kada učenici uče isto u isto vrijeme – na primjer, na predavanju (na daljinu ili uživo). Sinkrono učenje je neka vrsta grupnog učenja koje se događa na način koji je ujedinjen vremenom i prostorom – tj. učenici u pravilu uče isti ili sličan sadržaj više-manje u isto vrijeme i na istom mjestu.

Za razliku od asinkronog učenja, sinkrono učenje karakterizira zajedništvo te sve prednosti i nedostatci koje uključuje rad s velikom grupom ljudi. Hoćete li na to gledati kao na značajke ili ograničenja – vrijeme, mjesto i tempo (tj. kada se učenje zbiva, gdje se zbiva i tko kontrolira tempo tog učenja) ovisi samo o vama i o vašim predrasudama i iskustvima. Ukratko, to je definicija sinkronog učenja.

SINKRONO UČENJE NA MREŽI ILI IZVAN MREŽE: E-UČENJE NASPRAM UČENJA LICEM U LICE

U tradicionalnom smislu, na asinkrono i sinkrono učenje uobičajeno se gleda kao na vrste e-učenja, međutim većina fizičkih učionica u kojima se događaju predavanja, grupne rasprave te zajedničke aktivnosti zapravo su u tehničkom smislu ‘sinkrone’. To je suprotno samousmjerenom okružju za učenje u kojem učenici uče ‘samostalno’ – pogotovo isti sadržaj, što bi u tehničkom smislu bilo asinkrono učenje.

Wikipedia objašnjava to ovako: Učenici gledaju prijenos predavanja uživo na internetu te istovremeno sudjeluju u raspravi. Sinkrono se učenje može potaknuti tako da učenici i nastavnici sudjeluju na satu uz pomoć alata za mrežne konferencije. Ta sinkrona iskustva mogu biti smišljena s ciljem razvijanja i ojačavanja odnosa između nastavnika i učenika te učenika međusobno, što može biti pravi izazov u programima učenja na daljinu.

Dok je u prošlosti većina e-učenja nužno bila asinkrona, razvoj računalne tehnologije omogućio je da učenje na daljinu postane sinkrono učenje. To ga približava poučavanju licem u lice kakvo se danas događa u većini škola.

Mrežno sinkrono učenje ima svoje nedostatke (koji uključuju novu dinamiku za angažman učenika, upravljanje učionicom te personalizaciju učenja), ali i svoje prednosti (koje uključuju nove definicije zajedništva, nove mogućnosti za komunikaciju s pojedinačnim učenicima te sposobnost snimanja i višestrukog pregledavanja iskustva učenja tijekom vremena).

Neki od primjera sinkronog učenja su kvizovi, većina razrednih aktivnosti, razredna predavanja (online ili offline), grupne rasprave licem u lice, osobno, zajedničko, na projektima utemeljeno učenje, debate, rasprave, vremenski određene sesije ili formalno vrednovanje kao učenje (testiranje) itd.

■ NAPOMENA ■ piše: Terry HEICK, urednik portala TeachThought ■ SAD: TeachThought  je portal namijenjen pružanju potpore učiteljima i predavačima te razvoju metoda poučavanja u 21. stoljeću, ponajprije usmjeren na teme vezane uz istraživanje novih modela poučavanja i ulogu elemenata računalnih igara u učenju. ■ izvornik: teachthought.com ■ photo by Shutterstock  ■